O książce: rok / ...nikt pewnego wrześniowego dnia 1918 roku nie mógł wiedzieć, że to, co młody człowiek napisał u zarania władzy sowieckiej, przetrwać, wyrwać się z niewoli, gdy władza radziecka już schowała się za horyzontem. A po wielu dziesięcioleciach, jak gdyby zaglądając przez ramię skazanego na karę śmierci, będziemy mogli przeczytać jego pożegnalne, nieoczekiwane słowa: „Serce ludzkie nie potrzebuje szczęścia, potrzebuje blasku. Gdyby moi najbliżsi wiedzieli, jaki blask wypełnia teraz moją duszę, byliby szczęśliwi i nie roniliby łez…»